สิ่งธรรมดาคือสิ่งพิเศษ

ท่าน ติช นัท ฮันท์ พูดเรื่องนี้ไว้ดีมากในหนังสือ

'ขอบคุณสรรพสิ่ง' 'ปาฏิหาริย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ

หรือบินอยู่บนอากาศ แต่ปาฏิหาริย์

คือ การเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าว

' ชีวิตเราเต็มไปด้วยเรื่อง 'ธรรมดา' เช่น ตื่นมาอาบน้ำ แปรงฟัน

ขับรถไปทำงาน กินอาหารเที่ยงกับเพื่อนในที่เดิม ๆ

ตอนเย็นกลับมาก็เห็นหน้าภรรยาหรือสามีคนเดิม ๆ

ใส่ชุดธรรมดาๆ...หน้าตาเราหรือก็ธรรมดา ๆ...

เราส่วนใหญ่แล้วก็เป็นคนธรรมดาๆ มีชีวิตธรรมดา ๆ

กันทั้งนั้น แต่ถ้าความธรรมดานี้หมดไปล่ะ?

เช่น อยู่ดี ๆ ลูกเราเกิดเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว

หรือสามีเราถูกรถชนตาย หรือเราถูกไล่ออกจากงาน

ที่เราเบื่อแสนเบื่อ...เรื่องก็จะ 'ไม่ธรรมดา' ไปในทันที

และในเวลานั้นเอง เราจะหวนมา คิดเสียดายความ 'ธรรมดา'

จนใจแทบจะขาด... ให้เรารีบชื่นชมกับความ 'ธรรมดา'

ที่เรามี และใช้ชีวิตประหนึ่งว่า สิ่งนั้นคือสิ่งมหัศจรรย์ของจักรวาล

เพราะสิ่งธรรมดา ๆ แท้จริงแล้วคือ สิ่งที่พิเศษที่สุดแล้ว

ที่มา http://variety.teenee.com/foodforbrain/19287.html

...
...

เราเองก็รู้สึกเห็นจริงตามท่านติช

และรู้สึกเช่นนี้มาตั้งแต่ตอนที่ดูกาตูนย์

เรื่องกังฟูแพนด้าของน้องตะวันแล้ว

ชาวหุบเขานักรบต้องการหานักรบมังกร

เพื่อที่จะไปปราบไต้ลุง ลูกศิษย์จอมเกรเรของอาจารย์ชิฟู

คนที่เป็นนักรบมังกรก็จะได้คัมภีร์ขั้นสุดยอดไปฝึก

แต่พอแพนด้าได้เป็นนักรบมังกร และได้รับคัมภีร์

ข้างในนั้นกลับว่างเปล่า ไม่มีเคล็ดลับวิชาใด ๆ ทั้งสิ้น

ทุกคนต่างพากันแปลกใจ ทำไมจึงไม่พบเคล็ดลับสุดยอดวิชา

และแพนด้าก็ได้เรียนรู้ว่าไม่มีเคล็ดลับหรือสูตรวิชาสุดยอดใด ๆ

มีก็เพียงตัวเรา ขอเพียงเรามั่นใจว่าเราคือสิ่งพิเศษ เราต้องทำได้

เราคือสุดยอดแห่งเคล็ดลับวิชานั่นเอง

...
...

ซึ่งมันก็คล้าย ๆ กับที่ท่านติชกล่าวไว้ ในความธรรมดาที่เรา

พบเห็นเป็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน หากวันใดมีการเปลี่ยนแปลงไป

บางครั้งอาจทำเราถึงกับหัวใจจวนเจียนสลายได้เหมือนกัน

เพราะฉะนั้น ในแต่ละวัน...ที่เราลืมตาตื่นขึ้นมา พบกับความธรรมดา

เราจึงควรซึมซับรู้คุณค่า และมองให้พบสิ่งพิเศษเสียแต่บัดนี้

ก่อนที่เราจะสูญเสียมันไป อย่ารอให้ความธรรมดากลายเป็น

สิ่งพิเศษอยู่เลย แต่จงทำให้มันเป็นสิ่งพิเศษสำหรับเราทุกวัน ๆ

จะดีกว่า เราบอกตัวเองแบบนั้น และอยากบอกคนที่เรารู้สึกดี

แบบนั้นเช่นกัน



บันทึกไว้ ณ เที่ยงวันพฤหัสบดี