เวลาเดิม

บ่ายที่แก่กว่าเดิมของวันใหม่

ฉันเพิ่งเสร็จจากอัพบล็อกที่แก๊งค์ เหลือเวลาอีกนิดหน่อย

เลยลากข้อมืออ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย และก็มาสุดที่นี่

ช่วงนี้ฉันไม่ได้ทำงานแล้ว เพราะมหาวิทยาลัยสอบเสร็จแล้ว

นักศึกษาเตรียมตัวกลับบ้านบ้าง ไปเที่ยวฉลองปีใหม่บ้าง

ฉันก็เลยมีเวลาพักยาว ๆ เป็นอาทิตย์

ปลายปีนี้ฉันคงพาไอ้ตัวเล็กไปเที่ยว ไปแบบไร้จุดหมาย

เจออะไรก็แวะเที่ยวไปเรื่อย ท้ายรถฉันมีเต้นท์ มีปิคนิค

มีถังน้ำแข็ง 250 ลิตร มีน้ำดื่ม แล้วก็ถ้วยโถโอชาม

แก้วน้ำจิปาถะ เวลาตั้งเป็นอาทิตย์ ฉันคงพาไอ้ตัวเล็กเป็นนกขมิ้น

เหลืองอ่อน ค่ำไหนนอนนั่น บินไปบินมา ลั้น ลา ลา ไปทั่ว

ก่อนที่จะไปสุดปลายทางคือ โคราชบ้านแม่ กลับไปไหว้พ่อกับแม่ตอนปีใหม่

ขอพรเสียหน่อย

......
......

สำหรับฉัน ถ้าพูดถึงครอบครัว ฉันก็มีแต่พ่อกับแม่

ฉันรู้สึกว่า นั่นเป็นครอบครัวของฉันจริง ๆ

ส่วนคนที่อยู่ด้วยทุกวัน เห็นกันจนเบื่อขี้หน้า เขาเหมือนเป็นใครก็ไม่รู้

ที่ฉันต้องทน ๆ อยู่กับเขาไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะผ่อนบ้านเสร็จ

แล้วโอนเป็นชื่อฉันให้เรียบร้อย

ฉันไม่เคยนึกเหมือนกัน ว่าฉันจะทนสภาพนี้ได้ แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้

ฉันไม่เคยคิดว่าชีวิตฉันจะอยู่ได้ ถ้าขาดคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อยู่ได้

ฉันหลงคิดไปว่า การมีชีวิตอยู่กับคนที่เรารัก คงมีความสุขที่สุด แต่ฉันคิดผิด

ฉันเคยเข้าใจว่า การให้อภัยคนที่ทำผิด วันหนึ่งเขาจะกลับตัว แต่ก็เปล่า

ฉันรู้สึกว่าแม้วันนี้ฉันจะอายุใกล้ 40 เข้าไปทุกขณะ

แต่เหมือนบางครั้ง ประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาของฉันยังเหมือนเด็ก ๆ อยู่เลย

ยังมีอะไรที่หลายเรื่องราวที่ฉันคาดไม่ถึง และคิดไม่ถึงว่ามันจะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง

แต่เถอะนะ...อย่างน้อยฉันก็เรียนรู้ว่า

การมีชีวิตอยู่กับคนที่เข้าใจเรา ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม

ดีกว่าอยู่ร่วมกับคนที่เรียกว่า คนรักหรือคู่ชีวิต

ที่เขาไม่เคยมีความเข้าใจให้เราเลย

การที่คิดว่าอยู่แบบหัวเดียวกระเทียมลีบแล้วมันจะตาย

ที่ไหนได้ มันมีความสุขดีเหมือนกัน เพราะอยากทำอะไรก็ได้ทำ

อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่ต้องไปแคร์ใครทั้งสิ้น

มันทำให้ฉันรู้ว่า ในเรื่องลบ ๆ...มันก็มีมุมบวก ๆ ผสมอยู่เสมอ

ถ้าเราจะเปิดตาเปิดใจมองมันอย่างละเอียดลออ

ไม่มัวแต่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ไม่สำคัญหรือคนที่ไม่สำคัญอยู่

และทำให้ฉันรู้ว่า ประสบการณ์บางเรื่อง..เงินซื้อไม่ได้

บางครั้งเกือบต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิตแลกมาเลยทีเดียว

วันนี้...ฉันรักตัวเองมากขึ้น ดูแลตัวเองเป็น และเข้าใจตัวเองอย่างถ่องแท้เสียที

ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร





naitontan....